Her şeyin gerekli olduğuna, yalnızca gerçek olanın mümkün olduğuna inanan biriyim. Ancak görüşümün biraz rahatsız edici bir imasıyla karşılaştım. Benim görüşümün, fiziksel dünya hakkındaki her doğru ifadenin bir doğa kanunu olduğu anlamına geldiğine inanıyorum. Mesela "Masamın üzerinde bir kitap var" ifadesi bir doğa kanunu olacaktır, çünkü bana göre başka türlüsü olamaz. Bunu savunulamaz buluyorum. Her neyse, sorum şu: Herhangi bir zorunlulukçu filozof, fiziksel dünyayla ilgili yalnızca bazı doğru ifadelerin doğa yasaları olduğu yönündeki sezgimizi kurtaracak şekilde doğa yasalarını tanımlamanın bir yolunu buldu mu? Yoksa zorunlulukçuluk aslında doğa kanunu kavramını anlamsız hale mi getiriyor?
Zorunlulukçuluk doğa kanunu kavramını anlamsız hale getirir mi?
- Konbuyu başlatan Mandıra Filozofu
- Başlangıç tarihi
Çözüm
Bu rahatsız edici bir sonuç olarak gelmemeli. Bu doğrudan dil ve gözlem arasındaki ilişkinin bir sonucudur. Doğa Kanunları, kabaca konuşursak, gözlemcinin deneyimlerinin önyargısını yansıtan dilsel eserlerdir; kabaca bilimsel teorinin teori yüklülüğü kavramından gelen bir fikir . Doğa Kanunları evrenin nasıl çalıştığını belirlemez, fakat evreni gözlemleyen kişinin inançlarını tanımlar. Aksini iddia etmek , özellikle harita-bölge ilişkisinde bir kategori hatasıdır .
Zammito'nun post-postivist düşünce tarihinde anlattığı modern bilim felsefesi , sözde "Doğa Kanunları"na karşı duruşu bakımından gerçekçilik karşıtlığına yatkındır . Quine, Lakatos, Sellars ve diğerlerinin etkisi göz önüne alındığında, van Fraassen gibi düşünürler yalnızca "Doğa Yasaları"nın gerçekliğini sorgulamaya istekli değiller, aynı zamanda ontolojik belirsizlik sorununu varsayılan bilimsel düşüncenin eşiğine taşımaya da istekliler. ontolojik ilkellerin kendileri.
Dolayısıyla, "Doğa Kanunları" ifadesinin anlamsızlığı sadece mümkün olmakla kalmıyor, aynı zamanda pratikte de garanti ediliyor çünkü adı geçen "Yasalar"ın atıfta bulunduğu şeyler epistemolojik olarak belirsizdir. Işığın kendisi gizemli bir şekilde hem bir dalga hem de yalnızca onu tanımlamak için tasarlanmış aygıt ve operasyonel prosedür tarafından belirlenen bir parçacık gibi görünürken, "ışığın" fiziksel deneyimi hakkında iddialarda bulunmanın ne yararı var? Burada yine olgu-değer ayrımının nerede başarısız olduğunu, olgularımızın değerlerimiz tarafından belirlendiğini görüyoruz. Ve gereklilikçi değerleriniz büyük ölçüde Yasaları üst belirlemenize izin veriyor.