'An'a göre oldukça özneldir ve aynı zamanda söz konusu müzik türüne de bağlıdır. Bir parçada duygusal, heyecan verici, ifade edici olarak kabul edilen bir şey, diğerinde özensiz veya geç icra olarak algılanabilir.
Bununla birlikte, yüksek bütçeli ve hataya çok az yer olan lüks bir stüdyoda çalışırken, ikincil uzmanlığım (birincil olarak melodili parçalar akort etmek vb.) davul düzenlemesiydi. İdeal durumda amaç düzenleme yapmamaktı, ancak eğer bir grup veya özellikle davulcu istenilen derecede kilitlenemiyorsa, o zaman düzenlemeye ihtiyaç duyulurdu; bu genellikle daha düşük bütçeli daha küçük gruplarla yapılırdı ancak bu, çok deneyimli gruplarda da olur.
Bir davul düzenlemesi yapmam gerektiğinde elbette ki stilistik hususları görevin içine alırdım, ancak neyin algılanabilir olduğu sorusunu yanıtlamak için ya 10 ms'lik ya da 3 ms'lik bir düzenleme üzerinde çalışma eğiliminde olurdum, ikincisi elbette çok daha fazla zaman alır. Stüdyodaki diğer mühendisler, ben boş zamanımdayken düzenlemem için bana bir parça gönderiyordu ve onlar da izlemeye devam ediyorlardı (elbette, optimumun altındaki bir parçayı izlemek ideal değildi, ancak stüdyolarda vakit nakittir). 3ms / 10ms seçimi, esas olarak protokollerdeki 'dürtme' ayarlarını, yaptığım her düzenlemenin çözünürlüğünü nasıl ayarlayacağımla ilgili olacaktır. 10 ms, özensiz bir parçayı alıp 'zamanında' ses çıkarması için yeterli. Bu elbette tempoya büyük ölçüde bağlıdır, ancak geçici bir pozisyonun yüzde sapmasının mutlak sapmadan daha az önemli olduğunu buldum. Her ne kadar bu ilişki, değişken hız kullanımı (genellikle) sonradan kaydı hızlandırmak gibi doğrusal olmasa da, tüm zamanlama hatalarının kulağa daha az kötü gelmesine neden olur, ancak ritmik bir oyuncunun verdiği hissi etkilemez.
Bunun, temponun katı olduğu ve sanatçının zamanını çok sınırlı hissetmek amacıyla manipülasyonuna yer veren rock/pop kayıtlarında olduğu konusunda açık olmalıyım.
Yani yaklaşık 10 ms, yani objektif ideale göre ±5 ms içinde, bir parça zamanında duyulur ve muhtemelen çoğu dinleyici için 'kötü' olarak algılanmaz.
Eğer 3 ms'lik bir düzenleme yapıyor olsaydım, gerekli hissi elde etmek için her bir trampet üzerinde (örneğin) onu itip çekerek zaman harcardım. Hayatımın birçok (belki de boşa harcanmış) yılı boyunca her gün günde 10 saat bunu yapıyor olsam bile 3 ms'lik sapmayı fark etmek çok zordur! Ancak bunu duymayı öğrendiğinizde, Steely Dan veya benzeri gibi inanılmaz derecede kilitlenmiş bir ses ile 'zamanında' gelen bir ses arasındaki fark ortaya çıkıyor. Açık olmak istiyorum ki, temponun bir ızgarasına göre hizalanmayı amaçlamıyordum, anlattığım şekilde düzenleme tamamen kulak tarafından yapılıyor ve bir davul bölümünün sesinin en 'kilitlenmiş' olabileceği anlayışıyla yapılıyor. tuzaklar (örneğin, nadiren tekmeler) ritmin arkasında veya bu konuda ritmin önünde.
Bu nedenle, en yüksek profesyonel düzeydeki iyi bir performans değerlendiricisinin, algılanabilir ve düzenlenebilir mümkün olan en küçük hata marjı olan 3 ms düzeyinde çalışacağını söyleyebilirim. Bu kulağa küçük geliyor ama bence çoğu başarılı ve deneyimli müzisyen, trampetlerin tam olarak ritimde olduğu bir davul döngüsü ile hepsinin 3 ms sürüklendiği bir davul döngüsü arasındaki farkı duyacaktır. Bu muhtemelen yalnızca Batı popüler müzik alanında geliştirilmesi gereken bir beceridir; burada metronomik doğruluk ve itici veya kasvetli hisler yaratmak için bundan sapma önemli ama nispeten benzersiz bir kavramdır.
Bununla birlikte, gecikme algısının daha iyi anlaşılması, yerel ses sistemlerinin gecikmesi kaydedilirken ve bunlarla ilgilenilirken araştırılabilir (yani ses işleme, özel bir düşük gecikmeli cihazda değil, genel amaçlı bir bilgisayarda gerçekleşir). Daha önceki ses arayüzlerinin kritik bir dezavantajı, sistemdeki doğal gecikmeydi; öyle ki, inanılmaz derecede pahalı donanım çözümleri norm haline geldi (ilk Protools'u düşünün). Kayıtta 5 ms - 10 ms'lik bir gecikme kesinlikle fark edilebilir, ancak ortalama bir dinleyici için bu geçerli olmayabilir. Ses hızının ayarına göre ses geri bildirimini algılamaya alışkın bir sanatçı (bu muhtemelen kullandığımız ses çoğaltma ve algılama sistemlerinin doğası göz önüne alındığında sınırlayıcı faktördür), davul veya gitar amfisinin yanında oturduğunda neredeyse anında tepki vermeye alışkındır. ve 5 ms'lik bir işlem gecikmesinin bile ses arayüzleri için 'o kadar da iyi olmadığı' düşünülüyordu, bu da bu seviyeye kadar algılanan bir fark olduğunu gösteriyor.
Anekdot olarak, elektrik bas çalarken (şu anda düzenlemeden bahsetmiyorum) yaklaşık 2 ms'lik gecikmenin tuhaf bir his olduğunu algılıyorum ve bu, potansiyel olarak yaptığım kaydı etkileyecektir, ancak bu hızda çok özneldir ve umarım iyi bir iş çıkarabilirim çok daha yüksek gecikmeyle. Bu, özellikle parmak>tel>manye>elektrik sinyalinin anlık hissine alıştığınız kulaklıklar ve elektrik bas için geçerlidir. Bu daha çok herhangi bir şeyin 'geç' olmasından ziyade parmak uçlarınızın ne hissettiğini duymamaktan biraz rahatsız olma durumudur.
Bununla birlikte, bundan çok daha az isabetli olabilirsiniz ve yine de 'zamanında' mükemmel çalıyor olarak kabul edilebilirsiniz, özellikle de bu oldukça aptalca hassasiyet seviyelerine değer veren bir tarz çalmıyorsanız (dürüst olmak gerekirse çoğu müziktir, ancak bunlar Aptalca hassasiyet seviyelerinin belirli bir ses için yeri vardır!).
EDIT - Düzenleme işlemiyle ilgili daha fazla ayrıntı
Görünüşe göre pek çok insan bu yazıyı okumuş, bu yüzden herhangi birinin okuduğunda ve bunun bahsettiğim şekilde düzenlemenin inanılmaz derecede büyük bir görev gibi göründüğünü hissetmesi durumunda biraz daha bağlam eklemem gerektiğini düşündüm, aslında o kadar da kötü değil, ProTools bunu yapıyor düzenleme çok kolay.
Tab-geçici + kaydırmayı kullanarak, bir sonrakinin başına kadar bir davul/notanın tümünü seçebilir, ardından b ile bölebilir, ardından m ve n ile dürtme çözünürlüğünüze göre hareket edebilirsiniz. Düzenlemek istediğiniz bölümün sonuna ulaştığınızda, aceleci notaların geciktirilmesinden kaynaklanan boşluklarla ilgilenen 'boşlukları doldurma ve çapraz geçiş' adı verilen yerleşik bir özelliği kullanabilirsiniz.
3 ms çözünürlüktü, her vuruşun doğruluğu değil. 3 ms neredeyse algılanamaz, SADECE algılanamaz. Bu bir araç için iyi bir eşiktir, artık 'n'ye iki kez hafifçe vurduğunuzda açıkça fark edilir, üç kez dokunduğunuzda bir kusuru düzeltebilirsiniz. Zamanınız olsaydı, doğru hissi elde etmek için tek dokunuşlarla biraz daha fazla zaman harcayabilirsiniz. Parça 6 kez dürtmeye basacak kadar kötüyse 3 ms'yi hurdaya çıkarıp 10'a giderdim.
Pratik yaparak bunu dokunmatik hızda (neredeyse) yapabilirsiniz, bu yüzden bunu duymak çılgınca bir süreçtir.
Ayrıca burada amaç düzgün bir söz duymak DEĞİLDİR. davul parçasını daha sonra hissini değiştirmeye çalışın. Genel olarak, kanalın özensiz olduğu veya hataların yapıldığı bir bölümü düzenliyorsunuz, hatalar düzeltildikten sonra her şey biraz plastik gelebilir, zamanın lüksüyle daha sonra 3ms aracıyla içeri girip onu itebilirsiniz. kulağa harika gelene kadar. Bazen tuzak genellikle çok tembel olabilir, örneğin. nakarat, ancak trampet başına tıklama, sekme, kaydırma+tab, b, n, n ve bir nakaratta 32 - 64 trampet demek, sonuçta o kadar da kötü değil.
Bu tür bir düzenleme için %100 izolasyona ihtiyacınız var, aksi takdirde inanılmaz derecede karmaşık bir karmaşayla karşılaşacaksınız. Ayrıca hemen hemen her zaman aynı nedenlerden dolayı bir arada gruplandırılmış tüm davul parçalarını düzenlersiniz, eğer yanlışlıkla davul grubunun genel giderlerini dışarıda bırakırsanız zilleriniz çok çok tuhaf ses çıkarmaya başlar...
Ve son olarak, düzenleme ihtiyacı her zaman birisinin kötü bir iş yapmasından kaynaklanmaz. Yaygın bir sorun, sözleşme imzalayan grupların genellikle gerçekten çok sıkı çalışmaları ve çok iyi müzisyenler olmaları, ancak yıllardır derinlemesine müzik eğitimi almamış olmaları veya dünya standartlarında sanatçılar olmak için eğitim almamış ve ses pratik ahlakına sahip olmamaları, ayrıca bu muhtemelen tüm müzisyenleri alt üst edecek. yine de ortalama bandınızı geride bırakın! Ancak baskı yüksek, bütçeler kısıtlı ve bazen plak şirketinin/prodüktörün/grubun istekleri gerçeklikle örtüşmüyor ('Bunun gerçekten Dreamtheater'a benzemesini istiyoruz!....').
